Epoha Nemanjića i književno stvaralaštvo

HILANDARSKA POVELJA – prvo izdanje napisao je 1199. monah Simeon, u svetovnom životu poznat kao Stefan Nemanja (oko 113- 1119/1200), rodonačelnik vladarske dinastije Nemanjića. Drugo izdanje Povelje uradio je Stefan Prvovenčani (oko 1166- 1227), naslednik Stefana Nemanje i prvi krunisani kralj među Nemanjićima. Povelja sadrži odredbe o darivanju poseda Hilandaru i kratku vladarsku bografiju Stefana Nemanje.

ŽIVOT GOSPODINA SIMEONA – povest o vladaru koji se odriče prestola i postaje monah u stvari je priča o preobraženju svetovnog lika Stefana Nemanje u monaha Simeona. Napisao je njegov sin, Sveti Sava (1175–1236) , što biografiji daje intimni pečat i lirski pristup i izostavlja hagiografske momente što ga čini našim jedinim žitijem bez čuda.

ŽIVOT I PODVIZI SVETOG SIMEONA – prva je srpska celovita biografija koja obuhvata i posthumne događaje iz života Stefana Nemanje, kasnije monaha Simeona. Napisao je njegov naslednik Stefan Prvovenčani, prvi krunisani kralj među Nemanjićima oko 1216. godine.

SLUŽBA SVETOM SIMEONU – delo Svetoga Save(1175–1236).

ŽIVOT SVETOG SAVE – žitije koje je napisao Domentijan, svetogorski monah. U ovom žitiju započeto je stvaranje kulta Svetog Save.

ŽIVOT SVETOG SAVE – žitije koje je napiso Teodosije po Domentijanovim izvorima, ali u stilu Stefana Prvovenčanog, jasno i pregledno, zanimljivo i živopisno, ali bez suvišne narativnosti.

SLUŽBA SVETOM SAVI – nastala povodom prenosa Savinih moštiju iz Trnova u Mileševu 1237. Teodosije je pored ove napisao još dve službe svetom Simeonu i Petru Koriškom. Sve tri službe nalaze se u ZAJEDNIČKOM KANONU. Naše srednjovekovno crkveno pesništvo ne može smatrati klasičnim oblikom poezije kako je mi danas doživljavamo , ali je i ritmička proza poslužila kao seme za buduće poetske pokušaje.

ŽIVOT KRALJEVA I ARHIEPISKOPA SRPSKIH – arhiepiskopa Danila II. Delo sadrži šest kraljevskih žitija: Uroša, Dragutina, kraljice Jelene, Milutina , Stefana Dečanskog i Dušana, kao i deset žitija arhiepiskopa od Savinog naslednika Arsenija do Danila II. Pored Danila II u sačinjavanju ovog dela učestvovali su i razni anonimni pisci što je u ono vreme bilo sasvim razumljivo jer pojam autorskog prava nije zaživeo u srednjem veku.